Interlude

dening: Amien Wangsitalaja

Mrenea, dhik, nyawang bebarengan,

iki uwit, ditegor wiwit esuk

tipak kampak isih nyisihake swara

kanepson

ing galur umuring pang

ana kabar

ing sunaring srengenge temiba

mring inti kau

ana usapan kwas gegambaran katrisnan

nganggo tinta awarna

abang soklat ireng banyu prawan

Iki dudu amung lelagon kisahing

maryam

kang nangis ing sak ngisore wit kurma

iki temen bab kang sak lawase

dadi padudon

Aja banjur nangis, dhik

ora ana salahe uwit mau weweh weruh

aku ngerti sapa sing negor dheweke

wiwit esuk kajumawaning dhiri kita

aku ngerti saka ngendi tukang gambar

golek tinta luhing tangis kita

Mula, aja banjur nangis, dhik

sanajan mripat kita saya perih

nyianaoni pepiling

saya sipit, nanging sawangen

saya manis parupan kita

hla kae, tangga teparo padha ngiri

mring kaseksen kita

Yogyakarta, Juli 1997